دیگه دلم طاقت نیاورد از غریبی کوچه و خیابونای چابهار ننویسم. چابهار،شهری که اسمش جهانی شده اما خیابوناش خبری از یک شهر در حد  این آوازه نمیده.طرح های نیم تمام و طویل شده خیابونای چابهار(بالاخذ بلوار توحید) دیگر کم کم مردم را به حالت روستایی بودن (منظور  جاده و خیابونای روستاهای دور افتاده ) بعضی از جاهاش عادت داده و مسئولین محترم همچنان در خواب ناز تشریف دارن. بعضی از طرح های که در حال انجام هستند اما پایانی بر آنها نمیشه متصور شد. عبارتند از:

1-پل توحید

2-پل خیابان کارگر جنوبی

3-پیاده رو های کل شهر

خیابون و کوچه های خاکی و بعضا آسفالت شده و به لطف راه اندازی سیستم فاضلاب کنده شده و رها شده

4- سیستم روشنایی بسیاری از خیابون ها

5-خیابون دوبانده !!!!! اول شهر از سمت راسک

6-فضای سبز که دیگر در حد روستا نمیشه روش حساب کرد

7-.....



مسئولین محترم خواهشا رسیدگی بفرمائید.